Tarsus Sulu Ziraat Araştırma Enstitüsü sayfasının kaynağını görüntüle

1960  yıllar başlarında,  Tarsus Sulu Ziraat Araştırma Enstitüsü kendine ait geniş arazilerde  faaliyet gösteriyor.O yıllarda henüz  tarım gelişsin diye düşünülüyor.Ya da başka bir ifade ile  Batı emperyalizmi Türk tarımını öldürmeye karar vermemiş.

Tarsus Sulu Ziraat Araştırma Enstitüsünde,  bir çok ziraat mühendisi  araştırma ve alternatif ürün denemesi yapıyor.Örneğin alternatif buğday cinsleri üzerinde  ziraat Mühendisi Tarsuslu Yılmaz Biçer  deneme ekimleri yapıyor.Çiftçiye hangi cins buğday ekerse,  fazla ürün alacağını, ekim yöntemlerini  öğretiyor.Tarsus’ ta çiftçilere 2. Ürün olarak yer fıstığı ekimi hususunda Ziraat Mühendisi Ali İhsan Tokmar  enstitü arazisinde yer fıstığı  ekerek , örnek ve deneme amaçlı yer fıstığı ürününü 2. mahsül olarak tatbikatı ile gösteriyor.

Tarsus Sulu Ziraat Araştırma Enstitüsünde, denemesi yapılan ve ilk defa görülen o zamana kadar pek Çukurova insanınca tanınmayan çilek  ekilmeye başlıyor.

Çilek mahsülünü  eken ve  Sulu Ziraat Araştırma Enstitüsü çilek sorumlusu olan  Yüksek Ziraat Mühendisi Arife Karcıoğlu.Van doğumlu.O Yıllarda bekar ve orta yaşlarda, ufak tefek bir hanım . İdealist, Vatansever, araştırmacı bir Yüksek  ziraat mühendisi. Sulu Ziraat Araştırma Enstitüsü tarlasında,  çilek fidelerini temin ederek , toprağa sırtlar yapıp , bu sırtlara siyah renkli naylon çekip, üstten muhtelif delikler delerek, çilek fidelerini bu deliklere ekiyor.Bu suretle çilek fidesi ve meyvası  toprağa değmiyor.Dolayısıyla çürümüyor.İlk yıllarda ürün kaldırma zamanı, küçük naylon kutulara doldurulan çilekler, sandıklara dizilerek satışa sunuluyor.Önce personelden isteyenler çilek satın alabiliyor.Kalan mahsülü İse Tarsus Haline gönderiyorlar ,  kabzımallar aracılığıyla  müşterilere  pazarlıyorlar.

Ekim yaptığı ilk yıllarda aldığı sonuç olumluydu.Ürettiği çilekler para etmeye başladığında,  köylüler de çilek ekmeye yöneldi.Tarsus Sulu Ziraat Araştırma Enstitüsünden çilek fideleri temin ettiler.Üretimle ilgili bilgi ve yardım aldılar.Tarsus çiftçisi için çilek önemli bir alternatif ürün oldu.Kent çileği tanıdı.Yollarda çilek suyu satılır oldu.Pastaneler çilekli dondurma yapmaya başladı.Kent halkı da küçük kokulu, lezzetli çilekleri tükettiler.

1960’ lı yıllar başından 1970 yılına kadar Tarsus Sulu Ziraat Araştrma Enstitüsünde çalışan Arife Hanım emekli olarak , evlenip Tarsus’ tan ayrıldı.Silifke’ ye yerleşti.

Eski Tekir olan Atayurt Kasabasında oturuyordu. Burada da çilek ekimi yapılmıyordu.Toprağın yapısı çilek üretimine uygundu.Atayurt’ tan dört dönüm tarla satın aldı.Temin ettiği çilek fidelerini buraya ekti.Deneyimli ve araştırmacı Ziraat Mühendisiydi.İlk yıl aldığı çileklerin para ettiği görülünce, ikinci yıl bir miktar daha tarla kiralayıp,  ekim alanını büyüttü.Çiftçilere çilek tanıtımı yapıyor.Onların ilgisini çilek üretimine çekmeye çalışıyordu.

Silifke çiftçisi çileğin para ettiğini, güzel bir kazanç sağladığını görünce çilek ekmeye başladılar.Tarsus’ ta olduğu gibi Arife Hanım’ ın başarılı çalışmalarını örnek alıp, ekim alanını sürekli artırdılar.
	
İstanbul Amerikan Kız Koleji ve Ankara Ziraat Fakültesi mezunu yüksek ziraat mühendisi Arife Karcıoğu Tarsus ve Silifke’ de halka mal olan çalışmalarını vefatına kadar sürdürdü.

Silifke,  merhume Arife Hanım’ ın 50 yıl önce başlattığı çilek ekiminden  kaldırılan  çileği yurt dışına özellikle Rusya, Orta Doğu, Doğu Avrupa ülkelerine satıyor.Çilek Silifke Çiftçisinin ana ürünü oldu.Bundan azımsanamayacak gelir elde ediyorlar.

Silifke’ de çilek paketleme ve ön soğutma yapan beş adet tesis bulunmakta.Genç kızlar, kadınlar çilek toplama mevsiminde tarlalarda çalışarak kazanç sağlamakta.

Tarsus Sulu Ziraat Araştırma Enistitüsü kuruluş dönemindeki bölgemizde fark yaratan çalışmaları ile tarıma önemli katkılar sağlamış, çileğin bölgemizde kazandırmıştır.

Kaynak: Osman Homurlu